Bestuursleden

Voorzitter

Thea Mandenmaker (kunst.man@live.nl)

Hallo allemaal,

Mij werd gevraagd om iets te schrijven over mijzelf voor de website van de Kasteelruiters.

Bij deze dan.

Vanaf begin jaren 80 van de vorige eeuw ben ik betrokken bij onze club, eerst als pony juf.

De ponyclub en rijvereniging waren toe nog twee aparte verenigingen.

De pony’s lesten in de winter van 8.00 tot 12.00 bij Visscher, de manege waar nu Loes Corsel de eigenaar van is; zomers wat er dan een oefenterrein in de Ballast. 

Later zijn de zijn de pony lessen winter en zomer  naar de Fam. Assen gegaan, eigenlijk wel net zo gezellig…..

Ook is het eerste concours in het van Heuzdenpark begin 80 jaren georganiseerd.

Later ben ik ‘doorgeschoven’ naar de paarden, ben zelf in de tijd dat Dick Wieken de paarden lessen overnam als lessend lid bij de Kasteelruiters gaan rijden.

In de loop der jaren ben ik verschillende tijden als instructeur actief geweest bij de vereniging en later ook in het bestuur, met als sluitstuk een periode als voorzitter.

Dit was in de periode waarin het CH van Heuzdenpark een prachtige ‘grote’ wedstrijd was door de inzet van veel leden en vrijwilligers en sponsoren van o.a. Fam Bekkers.

Jammer genoeg is het concours de laatste jaren niet meer gehouden , ruiters willen niet meer op gras rijden en corona heeft de ondergang van veel grasconcoursen versneld.

Tot zover mijn relatie  in en met de Kasteelruiters in een vogelvlucht.

Voordat ik met de Kasteelruiters in contact kwam was ik al jaren actief als ruiter en instructeur, eerst bij Slagharen, mijn eerste club en later ook bij de ponyclub in Nieuweroord, waar ik als 17 jarige begon met lesgeven.

Dit is later uitgebreid met de rijvereniging in Nieuwleusen en dus de Kasteelruiters.

Zolang ik  me kan herinneren vin ik paarden en pony’s geweldig .

Als kind ‘hielp’ ik rustig de hele middag op de pony baan in het ponypark Slagharen om dan op één van de pony’s naar de stallen te mogen rijden.

Ook was ik vaak in de manege in Slagharen te vinden om te kijken en hopen op een ritje of even uitstappen na de lessen….

Later zelf  op zoek gegaan naar een pony om op te rijden en via een aantal verschillende  eigenaren terecht gekomen bij een boer die tevens wat in pony’s handelde waar ik 7 jaar voor heb gereden.

Met zadelmak maken van pony’s voor deze man heb ik mijn eerste pony bij elkaar gespaard, toen die verkocht is omdat ik 18 werd had ik geld voor de helft van het paard waar ik toen op reed te kopen.

Op mijn 19e besloten om niet langer met hem samen te willen werken kon ik met geleed geld van mijn vader de andere helft van ‘mijn’ paard  kopen.

Nadat ik dit paard in het Z springen en Z dressuur heb gereden is hij naar Amerika verkocht en had ik geld voor een helemaal eigen paard en kon ik de schuld bij mijn ouders aflossen.

Inmiddels  werkte ik halve dage op kantoor in Hardenberg en was ik steeds drukker met rijden en lesgeven.

Gelukkig was er wel tijd om mijn echtgenoot tegen te komen en samen verder te gaan met natuurlijk paarden.

Nadat onze oudste zoon is geboren ben ik niet alleen lessend lid geworden van de Kasteelruiters maar ook voor deze club gaan uitkomen op wedstrijden (tot dan startte ik nog voor Slagharen).

En kom  nog steeds uit voor deze fijne club, al is er in de laatste jaren veel veranderd, geen lessen meer, geen wedstrijd en een slapende vereniging, maar toch, we starten nog steeds voor de Kasteelruiters en ik hoop dan nog een poosje door te doen. 

Groeten Thea.